[ad_1]
در این مقاله می خوانید
چهار معیار درجه بندی کاغذ چاپ
به گزارش چاپ و نشر آنلاین؛ کاغذ چاپی انواع و اقسام گوناگونی دارد و هر کاغذی را نمی توان برای هر نوع چاپگر مورد استفاده قرار داد. لذا هر کاغذ برای هدف خاصی مناسب است، کاغذهای مورد نیاز برای چاپگرهای اداری به دو دسته مشخص کلی تقسیم می‌شوند: کاغذ نوری و کاغذ غیر نوری. در این‌جا می خواهیم در مورد کاغذ غیر نوری که مناسب با هر هدفی است صحبت کنیم. معیارهای درجه بندی کاغذ چاپ در چهار سطح بافت، کدری، وزن و درخشندگی تقسیم می شود که در ادامه توضیح مختصری درباره هر معیار درجه بندی کاغذ چاپ می خوانید.
بافت:
دیگر معیار درجه بندی کاغذ چاپ بافت – سطح و یا صافی کاغذ – به حالت ظاهری و صافی کاغذ گفته می شود. بسته به عوامل گوناگون (همچون نحوه ساخت کاغذ، مواد بازیافتی به‌کار برده شده/نشده در آن، روکش‌شدگی/نشدگی آن) کاغذ می تواند نرم یا صاف، زبر یا دانه دانه و یا مات یا ابریشمی باشد.
بافت بر میزان و نحوه جذب مرکب یا تونر تأثیر می گذارد. قاعده کلی امر این است کاغذهای صاف در چاپگرهای لیزری و جوهرافشان عملکرد بهتری دارند، اما کاغذهای بافت‌دار برای نوشته های دستی و یا موقعیت های خاص همچون کارت دعوت های عروسی و یا تولدها مناسب‌اند.
کدری:
کدری از فاکتورها و معیار درجه بندی کاغذ چاپ به میزانی گفته می شود که نور از میان کاغذ عبور می کند. اکثر کاغذها از میزان شفافی و ماتی خاصی برخوردارند؛ به‌گونه‌ای که اگر آن ها را در مقابل نور قرار دهید، می توانید طرف دیگر آن را ببینید. برخی از کاغذهای ارزان قیمت دارای میزان کدری بسیار پایینی هستند، به گونه‌ای که حتی بدون در معرض نور قرار دادن، می توانید نوشته های طرف دیگر را ببینید. به همین‌دلیل کاغذی که میزان کدری کمی دارد، برای چاپ دو رویه اصلاً مناسب نیست.
همانند معیار درخشندگی، قاعده کلی این است که هرچه درجه کاغذ بالاتر باشد (گران‌تر باشد)، میزان کدری آن بالاتر است. برخلاف درخشندگی، برای کدری مقیاس اندازه گیری خاصی وجود ندارد ولی اکثر تولیدکنندگان با اصطلاحات پایین، متوسط و یا بالا میزان کدری کاغذهای خود را توصیف می کنند.
وزن:
وزن به میزان سنگینی یا ضخامت کاغذ گفته می شود که خود معیار درجه بندی کاغذ چاپ است. کاغذ ضخیم به‌گونه ای است که بسیار باکیفیت و مهم جلوه می دهد، در حالی‌که کاغذ نازک دارای میزان شفافی و ماتی بیشتری است و به‌گونه ای کم ارزش و ارزان جلوه می کند و این حس را به ما القا می کند که مطلب نوشته شده در آن کم اهمیت است. این نوع کاغذ، قیمت ارزان‌تری دارد و به مدت طولانی تری می توان آن‌را نگهداری کرد. میزان وزن کاغذ بر حسب پوند سنجیده می شود.
درخشندگی:
درخشندگی معیار درجه بندی کاغذ چاپ است که به میزان سفیدی یا انعکاس کاغذ گفته می شود. کاغذهای تجاری ارزان قیمت دارای درخشندگی کمی هستند و این بدین معناست که بین کاغذ و مرکب/ تونر تضاد (کنتراست) کمی وجود دارد؛ به عبارت دیگر، نقاط سفید آن‌چنان سفید به نظر نمی‌آیند و نقاط سیاه نیز از میزان تیرگی کافی برخوردار نیستند.
درخشندگی کاغذ با مقیاسی با شماره 1 تا 100 سنجیده می‌شود. 80 پایین‌ترین میزان تجاری و 100 بالاترین میزان است. البته قابل ذکر است که همه تولیدکنندگان کاغذ از یک مقیاس ایزو (ISO) استفاده نمی‌کنند؛ لذا گرچه ممکن است که درجه درخشندگی کاغذ یک سازنده با دیگری قابل مقایسه نباشد، اما قاعده کلی این است که هرچه این شماره بالاتر باشد، کاغذ درخشان تر (بهتر) است.
درخشندگی متوسط برای کاغذ فتوکپی 92 است، ولی این میزان برای کاغذ اعلاء ممکن است 96 یا 97 باشد.
منبع: computershopper.com
[ad_2]
Source link
وبلاگ